Προχθές βράδυ, έφυγε ο νονός μου. Τον είχα λίγο σαν θείο, λίγο παραπάνω σαν παππού. Όπου, ότι κι αν είναι, μου λείπει. Ειδικά αυτά του...
1. Που με έλεγε "Πέντρου Ράλλη". Ο νονός ήταν ένας λαϊκός άνθρωπος, τόσο καλός κι αγαθός, που δεν του άξιζε ο κόσμος γύρω του συνήθως. Κι αυτό το "ν" στο "Πέντρου" πόσο γλυκά μου τό λεγε να ξερες.
2. Που μ' αγαπούσε τόσο πολύ. Που παρότι ήταν άρρωστος μικρότζογαδόρος (πάντα με ένα προπό, με δυο λόττο, με πεντε λαχεία στα χέρια ήταν ο νονός μου), πάντα με ξόρκιζε να μην τ' αγγίζω. Συγνώμη νονέ...
3. Που δεν είχε εγωισμό. Γιατί ποτέ δεν πήρε τίποτα από κανέναν. Γιατί πάντα έδινε. Πιότερα απ' όσα είχε. Και τα παιδιά του και τα' γγόνια του δεν σταμάτησαν ποτέ να του ζητούν. Κι εκείνος να ματώνει για όλους, χωρίς κουβέντα κακιά στο στόμα ποτέ.
4. Που με μαθε να τρώω εκείνα τα καυτερά, τις φωτιές π' άναβε η συχωρεμένη η νονά μου. Υπάρχει μια μακεδόνικη, σλάβικη, τσιγγάνικη, ανάμεμα κι αν ξέρω τι σόι είναι, συνταγή, που τη λένε "τσιλμπούρι" στο χωριό μου. Και κάθε απόκριες η νονά ήξερε, εγώ θα το τρωγα όπως κι αν ήμουν, κι ο νονός θα την μάλωνε τάχα που δεν το είχε έτοιμο από πριν. Και εγώ θα πήγαινα δίπλα του, και θα του έλεγα να βουτήξουμε μαζί ψωμί στο πιάτο το γεμάτο λάδι, πιπέρι κι αυγά. Και πάντα θα δοκίμαζα από εκείνα τα πιπέρια τα μικρά που μόνο εκείνος άντεχε να κόβει με τα δόντια, με τα φασόλια και τους μεζέδες της νονάς-λωξάντρας. Κι εκείνος πάντα θα μου δινε ψωμί και θα βαζε νερό για να μου σβήσει την κάψα.
5. Π' οδηγούσε σαν θιβετιανός μοναχός. 60 χρόνια κάθε μέρα να γυρνάει όλη την πόλη με τα φορτηγά, ένα τρακάρισμα δεν είχε.
6. Που με μαθε Χατζηπαναγή. Γιατί ήξερε από μπάλα...
7. Που δεν γκρίνιαζε ποτέ του. Που όλα τα παιρνε όπως έρχονταν, που έπνιγε τις λύπες και τις στενοχώριες του μέσα του, που ούτε μια στιγμή δεν ενόχλησε κανέναν. Και που πάντα έβρισκε το καλό και το όμορφο μέσα στα όσα συνέβαιναν.
8. Που μου δωσε το όνομα μου. Γιατί μέχρι τότε, κάθε αγόρι που βάφτιζε λέει, το έβγαζε Αριστείδη, όπως τον χαμένο του γιο. Αλλά λίγες μέρες πριν με πάει στην κολυμπήθρα, είδε λέει στο όνειρο του να του λένε (ποιος μη με ρωτάς αγάπη μου, μπορεί να είδε Παναγιά, μπορεί να είδε αγγέλους, ποιος ξέρει) να μου δώσει τελικά τ΄όνομα του παππού μου. Και πόσο τ' αγαπώ το όνομα μου.... (τι ψώνιο εεεε)
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007
Μικρές ευτυχίες που μου' λειψαν
Έτσι, γιατί φθινόπωρο χωρίς μελαγχολία, είναι σαν ιμάμ μπαϊλντί χωρίς φέτα...
1. Οι στιγμές που περνάω με τ' αεροπλάνο μέσα και πάνω από τα σύννεφα (μάλλον γιατί τότε σαν να νιώθω λίγο πως αισθάνονται οι άγγελοι).
2. Να ξαπλώσω σε γρασίδι και να κοιτάξω τον ουρανό (όταν έβλεπα τα εγγλεζάκια να ταβλιάζονται και να γδύνονται μόλις μύριζαν ήλιο στα πράσινα τους λυπόμουν. Μέχρι που ένιωσα τη δροσιά του πράσινου στο σβέρκο μου, κι αγάπησα τη Γη).
3. Ένα ουζάκι που να μου καίει το λαρύγγι (γιατί με τον μεζέ, δεν θέλω άλλα τσίπουρα).
4. Ένα έξυπνο φλερτ. Μα που πήγαν όλες οι έξυπνες γυναίκες; (βρε λες να φταίει που δεν βγαίνω πια;)
5. Το πλατινέ μαλλί στις γυναίκες. Όχι στην τηλεόραση και τα περιοδικά. Δίπλα μου. Στους δρόμους, στα γραφεία, στα μαγαζιά. Μα μόνο εγώ καταλαβαίνω ότι είναι η απόδειξη ότι το οξυζενέ είναι η καλύτερη πλαστική που μπορεί να κάνει μια γυναίκα;
6. Ένα ταξιδάκι. Στα ξένα. Να πάρω τον αέρα μου. Να μην ακούω πολλά ελληνικά (μόνο κανένα "γεια σου ρε πατρίδα" από κάποιον κρυμμένο έλληνα φοιτητή), να βλέπω περισσότερο πράσινο, δρόμους χωρίς κόρνες, όμορφα κτίρια, ανθρώπους με τρόπους, και καιρό που θα με κάνει να θέλω να γυρίσω πίσω (μόνο ο ήλιος κι η σπανακόπιτα της μαμάς).
7. Ένα πολύωρο μπάνιο. Μαζί της...
8. Μια βόλτα στην Πλάκα. Με ψιλόβροχο. Και μετά ελληνικό καφέ στη χόβολη και κρέπα (ξέρω, ξέρω, ώρες ώρες νιώθω σαν παλαιοκνίτης πιστός στις αρχές του συγχωρεμένου του Φαράκου
μ' αυτά που λέω).
9. Να γυρίσω με άπειρες σακούλες ψώνια στο σπίτι. Και να μην είναι από το σούπερ μάρκετ. Και να μην είναι μόνο για μένα (αλλά και για το σπίτι μου...)
10. Να μεθύσω. Όπως τότε...
Υ.Γ. Θα το έκανα παιχνιδάκι, ειδικά για το αγαπημένο patsouri. Αλλά τώρα δεν μοιάζει καλή στιγμή.
1. Οι στιγμές που περνάω με τ' αεροπλάνο μέσα και πάνω από τα σύννεφα (μάλλον γιατί τότε σαν να νιώθω λίγο πως αισθάνονται οι άγγελοι).
2. Να ξαπλώσω σε γρασίδι και να κοιτάξω τον ουρανό (όταν έβλεπα τα εγγλεζάκια να ταβλιάζονται και να γδύνονται μόλις μύριζαν ήλιο στα πράσινα τους λυπόμουν. Μέχρι που ένιωσα τη δροσιά του πράσινου στο σβέρκο μου, κι αγάπησα τη Γη).
3. Ένα ουζάκι που να μου καίει το λαρύγγι (γιατί με τον μεζέ, δεν θέλω άλλα τσίπουρα).
4. Ένα έξυπνο φλερτ. Μα που πήγαν όλες οι έξυπνες γυναίκες; (βρε λες να φταίει που δεν βγαίνω πια;)
5. Το πλατινέ μαλλί στις γυναίκες. Όχι στην τηλεόραση και τα περιοδικά. Δίπλα μου. Στους δρόμους, στα γραφεία, στα μαγαζιά. Μα μόνο εγώ καταλαβαίνω ότι είναι η απόδειξη ότι το οξυζενέ είναι η καλύτερη πλαστική που μπορεί να κάνει μια γυναίκα;
6. Ένα ταξιδάκι. Στα ξένα. Να πάρω τον αέρα μου. Να μην ακούω πολλά ελληνικά (μόνο κανένα "γεια σου ρε πατρίδα" από κάποιον κρυμμένο έλληνα φοιτητή), να βλέπω περισσότερο πράσινο, δρόμους χωρίς κόρνες, όμορφα κτίρια, ανθρώπους με τρόπους, και καιρό που θα με κάνει να θέλω να γυρίσω πίσω (μόνο ο ήλιος κι η σπανακόπιτα της μαμάς).
7. Ένα πολύωρο μπάνιο. Μαζί της...
8. Μια βόλτα στην Πλάκα. Με ψιλόβροχο. Και μετά ελληνικό καφέ στη χόβολη και κρέπα (ξέρω, ξέρω, ώρες ώρες νιώθω σαν παλαιοκνίτης πιστός στις αρχές του συγχωρεμένου του Φαράκου
μ' αυτά που λέω).
9. Να γυρίσω με άπειρες σακούλες ψώνια στο σπίτι. Και να μην είναι από το σούπερ μάρκετ. Και να μην είναι μόνο για μένα (αλλά και για το σπίτι μου...)
10. Να μεθύσω. Όπως τότε...
Υ.Γ. Θα το έκανα παιχνιδάκι, ειδικά για το αγαπημένο patsouri. Αλλά τώρα δεν μοιάζει καλή στιγμή.
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2007
10 Υποψήφιοι που (δεν) θέλω για τις εκλογές...
1. Τον Θανάση Λάλα. Γιατί πρέπει επιτέλους κι ο Μπένυ (μετά την "αυτοαπόσυρση" Πάγκαλου από την θέση απέναντι του) να βρει κάποιον στα μέτρα του... Και γιατί είναι ο τύπος που ξέρω τουλάχιστον 1500 ανθρώπους (μπορεί να είναι και 15 χιλιάδες, αλλά λέω πόσους ξέρω προσωπικά) που ευχαρίστως θα τον μαύριζαν... στο ξύλο.
2. Τη Σάσα Μπάστα. Γιατί η Έλενα Ράπτη που είναι ακόμα πιο... ταύλα, έχει βρει τον Barbie-boy δικηγόρο τάχα μου, κι η Εύα (Καϊλή βεβαίως βεβαίως) δεν βλέπω να βγαίνει ούτε τώρα. Κι η Γκερέκου θέλει υποστύλωση πια...
3. Την Άννα Βίσση. Δεν κατάλαβα, γιατί η Κούρκουλα είχε δώσει περισσότερα στον πολιτισμό αυτής της χώρας; Ή μήπως δεν έχει κάνει "διεθνή καριέρα" σαν την Μελίνα;
4. Έναν ηθοποιό ονόματι Τσότσικα. (Το μικρό μου διαφεύγει). Γιατί μόνο στον κατάλογο του Super Market και σε ψηφοδέλτιο δεν τον έχω δει.
5. Τη Μαριλένα Παναγιωτοπούλου. Γιατί είναι η μόνη - άντε κι ο Τσοχατζόπουλος - που μπορεί να αντιληφθεί τη δύναμη του μυνήματος που περνάει η εικόνα ενός εντυπωσιακού γάμου. Και γιατί κάτι μου λέει επίσης ότι στη Βουλή χρειάζονται ότι εκείνη εμπορεύεται...
6. Τον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Γιατί για να το λένε και να το γράφουν τόσοι πολλοί, πρέπει να είναι το "καλύτερο παιδί". Ακόμα κι απ' τον Πλούταρχο δηλαδή;
7. Τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Γιατί έχω μια σκέψη πως θα ντυνόταν Ρομπέν των Δασών για να μπει στη Βουλή. (...κανείς προφανώς δεν θα έκανε κάποιο σχόλιο βέβαια, καθώς έχει ράμματα για τη γούνα όλων).
8. Τον Βαγγέλη Περρή. Γιατί θα γινόταν ο υπουργός Πολιτισμού που μας αξίζει...
9. Τον Νέρι Καστίγιο. Εδώ παραλίγο να βγει ο Μητρόπουλος...
10. Τον Τζίμη Πανούση. Γιατί έτσι θα με δικαιώσει απόλυτα, ειδικά στα μάτια του patsiouriou.
2. Τη Σάσα Μπάστα. Γιατί η Έλενα Ράπτη που είναι ακόμα πιο... ταύλα, έχει βρει τον Barbie-boy δικηγόρο τάχα μου, κι η Εύα (Καϊλή βεβαίως βεβαίως) δεν βλέπω να βγαίνει ούτε τώρα. Κι η Γκερέκου θέλει υποστύλωση πια...
3. Την Άννα Βίσση. Δεν κατάλαβα, γιατί η Κούρκουλα είχε δώσει περισσότερα στον πολιτισμό αυτής της χώρας; Ή μήπως δεν έχει κάνει "διεθνή καριέρα" σαν την Μελίνα;
4. Έναν ηθοποιό ονόματι Τσότσικα. (Το μικρό μου διαφεύγει). Γιατί μόνο στον κατάλογο του Super Market και σε ψηφοδέλτιο δεν τον έχω δει.
5. Τη Μαριλένα Παναγιωτοπούλου. Γιατί είναι η μόνη - άντε κι ο Τσοχατζόπουλος - που μπορεί να αντιληφθεί τη δύναμη του μυνήματος που περνάει η εικόνα ενός εντυπωσιακού γάμου. Και γιατί κάτι μου λέει επίσης ότι στη Βουλή χρειάζονται ότι εκείνη εμπορεύεται...
6. Τον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Γιατί για να το λένε και να το γράφουν τόσοι πολλοί, πρέπει να είναι το "καλύτερο παιδί". Ακόμα κι απ' τον Πλούταρχο δηλαδή;
7. Τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Γιατί έχω μια σκέψη πως θα ντυνόταν Ρομπέν των Δασών για να μπει στη Βουλή. (...κανείς προφανώς δεν θα έκανε κάποιο σχόλιο βέβαια, καθώς έχει ράμματα για τη γούνα όλων).
8. Τον Βαγγέλη Περρή. Γιατί θα γινόταν ο υπουργός Πολιτισμού που μας αξίζει...
9. Τον Νέρι Καστίγιο. Εδώ παραλίγο να βγει ο Μητρόπουλος...
10. Τον Τζίμη Πανούση. Γιατί έτσι θα με δικαιώσει απόλυτα, ειδικά στα μάτια του patsiouriou.
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007
Τα γαμη-σιάτικα
Πράγματα που έμαθα σε - και από - γάμους
1) Ο γάμος είναι υπόθεση της νύφης. Ο γαμπρός είναι απλά, ένα ακριβό διακοσμητικό.
2) Ακόμα και οι πιο λογικοί, προχωρημένοι, άνετοι, χαλαροί κτλ κτλ άνθρωποι μπορούν υπό τις λάθος προϋποθέσεις (δηλαδή γάμος, άγχη, πανικοί, πίεση από τους γύρω, συσσωρευμένα μικροαστικά κόμπλεξ παιδιώθεν κτλ) να μετατραπούν σε βλαχοglamorous φρικιά, σε κατίνες, σε τέρατα με δεκαπέντε κεφάλια και δηλητηριώδεις ουρές.
3) Ο γάμος δεν είναι μόνο υπόθεση του ζευγαριού. Αλλά και των πεθερικών, των κουμπάρων, των πιτσιρικιών που τρέχουν παντά ανάμεσα σε φουστάνια, πόδια, δίσκους και τραπέζια.
4) Το bachelor δεν πρέπει, επουδενί, να γίνεται την προηγούμενη νύχτα. Εκτός κι αν θες να τελειώσει νωρίς το τζέρτζελο (πράγμα που πιθανότατα δεν θέλουν οι συγγενείς κι οι γεροντογλεντζέδες όμως, οπότε το ζεύγος θα φτάσει στο κρεβάτι κατά το πρωί).
5) Το ρύζι δεν είναι ποτέ αρκετό. Πάντα μπορείς να πετάξεις περισσότερο. Ακόμα κι αν πας με δικές σου σακούλες.
6) Οι γάμοι είναι καλύτεροι κι από τα μπουζούκια για να βρεις λυσσασμένες, horny, γυναίκες, που είτε είναι, είτε υποκρίνονται πως είναι, μεθυσμένες.
7) Περιέργως υπάρχει ένα όριο στο πόσο καλοντυμένος/η μπορεί να είναι κανείς. Γιατί αν είσαι πιο εντυπωσιακός/η από γαμπρό και νύφη, οι μισοί στον γάμο σε κοιτάνε για να σε πηδήξουν κι οι άλλοι μισοί σε κοιτάνε με μισό μάτι (όχι πως κάποιοι δεν τα κάνουν και τα δύο...)
8) Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς τον βλάχο/παραδοσιακό/χωριάτη/πατροπαράδοτο/εθνικιστή που κρύβεις μέσα σου. Ακόμα κι οι τάχα μου δήθεν wanna be Anna Wintour αυτού του μάταιου κόσμου, ξεχνάνε τα Miu Miu και τα Κολωνάκια και πιάνουν τα λευκά μαντήλια και τα καλαματιανά μόλις ακούσουν "Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί"...
9) Οι γάμοι σε κάνουν να νιώθεις πως γερνάς. Και πως όσο μεγαλώνεις μοιάζεις με τους δικούς σου... (Σκέφτομαι σοβαρά την ψυχανάλυση για την υγρασία που με πιάνει στα μάτια, αδικαιολόγητα, τώρα τελευταία, όταν βλέπω φίλους και φίλες μου ντυμένους γαμπρούς και νύφες).
10) Στους γάμους, βγάζεις λεφτά.
11) ...αλλά ούτε αυτό είναι ικανός λόγος για να παντρευτούμε.
1) Ο γάμος είναι υπόθεση της νύφης. Ο γαμπρός είναι απλά, ένα ακριβό διακοσμητικό.
2) Ακόμα και οι πιο λογικοί, προχωρημένοι, άνετοι, χαλαροί κτλ κτλ άνθρωποι μπορούν υπό τις λάθος προϋποθέσεις (δηλαδή γάμος, άγχη, πανικοί, πίεση από τους γύρω, συσσωρευμένα μικροαστικά κόμπλεξ παιδιώθεν κτλ) να μετατραπούν σε βλαχοglamorous φρικιά, σε κατίνες, σε τέρατα με δεκαπέντε κεφάλια και δηλητηριώδεις ουρές.
3) Ο γάμος δεν είναι μόνο υπόθεση του ζευγαριού. Αλλά και των πεθερικών, των κουμπάρων, των πιτσιρικιών που τρέχουν παντά ανάμεσα σε φουστάνια, πόδια, δίσκους και τραπέζια.
4) Το bachelor δεν πρέπει, επουδενί, να γίνεται την προηγούμενη νύχτα. Εκτός κι αν θες να τελειώσει νωρίς το τζέρτζελο (πράγμα που πιθανότατα δεν θέλουν οι συγγενείς κι οι γεροντογλεντζέδες όμως, οπότε το ζεύγος θα φτάσει στο κρεβάτι κατά το πρωί).
5) Το ρύζι δεν είναι ποτέ αρκετό. Πάντα μπορείς να πετάξεις περισσότερο. Ακόμα κι αν πας με δικές σου σακούλες.
6) Οι γάμοι είναι καλύτεροι κι από τα μπουζούκια για να βρεις λυσσασμένες, horny, γυναίκες, που είτε είναι, είτε υποκρίνονται πως είναι, μεθυσμένες.
7) Περιέργως υπάρχει ένα όριο στο πόσο καλοντυμένος/η μπορεί να είναι κανείς. Γιατί αν είσαι πιο εντυπωσιακός/η από γαμπρό και νύφη, οι μισοί στον γάμο σε κοιτάνε για να σε πηδήξουν κι οι άλλοι μισοί σε κοιτάνε με μισό μάτι (όχι πως κάποιοι δεν τα κάνουν και τα δύο...)
8) Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς τον βλάχο/παραδοσιακό/χωριάτη/πατροπαράδοτο/εθνικιστή που κρύβεις μέσα σου. Ακόμα κι οι τάχα μου δήθεν wanna be Anna Wintour αυτού του μάταιου κόσμου, ξεχνάνε τα Miu Miu και τα Κολωνάκια και πιάνουν τα λευκά μαντήλια και τα καλαματιανά μόλις ακούσουν "Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί"...
9) Οι γάμοι σε κάνουν να νιώθεις πως γερνάς. Και πως όσο μεγαλώνεις μοιάζεις με τους δικούς σου... (Σκέφτομαι σοβαρά την ψυχανάλυση για την υγρασία που με πιάνει στα μάτια, αδικαιολόγητα, τώρα τελευταία, όταν βλέπω φίλους και φίλες μου ντυμένους γαμπρούς και νύφες).
10) Στους γάμους, βγάζεις λεφτά.
11) ...αλλά ούτε αυτό είναι ικανός λόγος για να παντρευτούμε.
Πέμπτη 17 Μαΐου 2007
Μαθήματα της Άνοιξης
Επειδή μπορεί να μην τα αναγνωρίζεις, κι επειδή γι’ αυτό ακριβώς είμαι εγώ εδώ (ή μήπως όχι τελικά;) διαπίστωσε αυτά που η άνοιξη σε μαθαίνει κάθε φορά που εμφανίζεται.
1. Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία.
Υπάρχουν όμως πολλά γυναικεία outfits που και της μοιάζουν, και πολύ εύκολα κόβονται σε τόσα κομμάτια (και σε ακόμα περισσότερα όπως αποδεικνύει τελικά και το καλοκαίρι).
2. Οι πεταλουδίτσες είναι σαν τα ζόμπι.
Δεν είναι χορτοφάγες. Γιατί αν ήταν δεν θα μας έπιναν κάθε υποψία φαιάς ουσίας κάθε φορά που περνούν από δίπλα μας (και μας ξεσηκώνουν ποικιλοτρόπως).
3. Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
Αλλά εσύ προτιμάς να κάνεις πράγματα για τα οποία κάποιοι ντρέπονται. Όπως ας πούμε να πεις πως έχεις ίωση (σαν κι αυτή που είχε η γκόμενα/ο γκόμενος σου π.χ.) και δεν μπορείς να πας στη δουλειά, αλλά να καταλήξεις στην παραλία να κατεβάζεις ουζάκια με τον ήλιο να παίζει ρακέτες στο κεφάλι σου.
4. Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, το μόνο που εύχεσαι είναι να μην υπάρχει δρόμος γυρισμού.
Γιατί κάθε ΣΚ, ή τριήμερο που το «σκας», είσαι σίγουρος πως θα είναι το τελευταίο που θα επιστρέψεις, γιατί περνάς τόσο μα τόσο καλά τελικά που δεν θυμάσαι κανέναν ουσιαστικό λόγο για να επιστρέψεις.
5. Τα email θα μας κλείσουν το σπίτι.
Εμένα δεν μ’ έχουν κάνει αλήτη (ακόμα τουλάχιστον), αλλά οι γυναίκες έχουν πάρει φωτιά και δεν κάθονται καλά (για να τιμήσω το ιστορικό στιχάκι του μέγιστου αοιδού Billy Καρρά). Παραδείγματα email που εστάλησαν σε φίλους άνδρες από φαινομενικά μη λυσσασμένες «κυρίες».
Τσουτσούνια σε σχάρα, ανάμεσα σε φωτιές και μπριζολάκια, με λεζάντες τύπου «τέτοιους μεζέδες περιμένω…». Πορνοmail με cum shots και subjects τύπου «μοιάζω με τη Φανή Δρακοπούλου (σ.σ. την αοιδό του «θέλω να τα πιω»). Φωτογραφίες από βραζιλιάνες με string που δεν θα χρησίμευαν ούτε για λαστιχάκι για τα μαλλιά, συνοδευόμενες από ατάκες τύπου «εγώ δεν φοράω τέτοιες αηδίες, μου χαλάνε το μαύρισμα».
6. Ο κινηματογράφος είναι αυστηρά χειμωνιάτικο σπορ.
Καλές ταινίες από Οκτώβριο πάλι, και θερινά μόνο για το γιασεμί και όσα βαριέσαι να περιμένεις στο DVD.
7. Ποτέ δεν είσαι αρκετά γέρος για να σταματήσεις να βγαίνεις.
Ακόμα κι αν έχεις ξεχάσει πως είναι η νύχτα μετά τις 2 στην πόλη, όμορφα μπαράκια με ωραίο κόσμο, θα ανοίγουν πάντα. Κι εσύ, τέτοια εποχή θα συνειδητοποιείς πάντα, ότι δεν είσαι όσο μεγάλος έχεις «ψήσει» το κεφάλι σου πως είσαι.
8. Τα κομπιούτερ είναι για τους βόρειους.
Γιατί όσο κι αν έκλαψα για το laptop μου που χάνω, όταν ξανάπιασα μολύβι και χαρτί (ή ακόμα καλύτερα πένα), ένιωσα σαν παιδάκι που του έδωσαν παιχνίδι, και γιατί μόνο την άνοιξη τελικά μπορείς να κατέβεις στην αμμουδιά με το μπλοκ σου και να ψάχνεις την δωδέκατη λέξη που μπορεί να περιγράψει ένα κύμα.
9. Οι γυναίκες πρέπει να φορούν μόνο τακούνια.
Ειδικά οι ελληνίδες («μύτη ψηλά, κώλος χαμηλά» που λέει κι ο γνωστός κάφρος Κωνσταντίνος), τα έχουν περισσότερο ανάγκη. Και γιατί όσο κι αν λέμε ότι οι μπαρετούλες, τα πασουμάκια, τα σανδάλια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, σας κάνουν κοριτσάκια κι άλλες τέτοιες αηδίες, τώρα που βλέπουμε γάμπες, μπουτάκια και λοιπά, θέλουμε τακούνια. Ψηλά. Πολύ ψηλά.
10. Ο θεός είναι ένα αστέρι.
Ο ήλιος είναι ένα αστέρι μεσαίου μεγέθους. Φαντάσου τι δύναμη έχει ο θεός, αν μπορεί με τόσο λίγο φως περισσότερο να σου αλλάζει τόσο πολύ τη ζωή.
1. Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία.
Υπάρχουν όμως πολλά γυναικεία outfits που και της μοιάζουν, και πολύ εύκολα κόβονται σε τόσα κομμάτια (και σε ακόμα περισσότερα όπως αποδεικνύει τελικά και το καλοκαίρι).
2. Οι πεταλουδίτσες είναι σαν τα ζόμπι.
Δεν είναι χορτοφάγες. Γιατί αν ήταν δεν θα μας έπιναν κάθε υποψία φαιάς ουσίας κάθε φορά που περνούν από δίπλα μας (και μας ξεσηκώνουν ποικιλοτρόπως).
3. Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
Αλλά εσύ προτιμάς να κάνεις πράγματα για τα οποία κάποιοι ντρέπονται. Όπως ας πούμε να πεις πως έχεις ίωση (σαν κι αυτή που είχε η γκόμενα/ο γκόμενος σου π.χ.) και δεν μπορείς να πας στη δουλειά, αλλά να καταλήξεις στην παραλία να κατεβάζεις ουζάκια με τον ήλιο να παίζει ρακέτες στο κεφάλι σου.
4. Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, το μόνο που εύχεσαι είναι να μην υπάρχει δρόμος γυρισμού.
Γιατί κάθε ΣΚ, ή τριήμερο που το «σκας», είσαι σίγουρος πως θα είναι το τελευταίο που θα επιστρέψεις, γιατί περνάς τόσο μα τόσο καλά τελικά που δεν θυμάσαι κανέναν ουσιαστικό λόγο για να επιστρέψεις.
5. Τα email θα μας κλείσουν το σπίτι.
Εμένα δεν μ’ έχουν κάνει αλήτη (ακόμα τουλάχιστον), αλλά οι γυναίκες έχουν πάρει φωτιά και δεν κάθονται καλά (για να τιμήσω το ιστορικό στιχάκι του μέγιστου αοιδού Billy Καρρά). Παραδείγματα email που εστάλησαν σε φίλους άνδρες από φαινομενικά μη λυσσασμένες «κυρίες».
Τσουτσούνια σε σχάρα, ανάμεσα σε φωτιές και μπριζολάκια, με λεζάντες τύπου «τέτοιους μεζέδες περιμένω…». Πορνοmail με cum shots και subjects τύπου «μοιάζω με τη Φανή Δρακοπούλου (σ.σ. την αοιδό του «θέλω να τα πιω»). Φωτογραφίες από βραζιλιάνες με string που δεν θα χρησίμευαν ούτε για λαστιχάκι για τα μαλλιά, συνοδευόμενες από ατάκες τύπου «εγώ δεν φοράω τέτοιες αηδίες, μου χαλάνε το μαύρισμα».
6. Ο κινηματογράφος είναι αυστηρά χειμωνιάτικο σπορ.
Καλές ταινίες από Οκτώβριο πάλι, και θερινά μόνο για το γιασεμί και όσα βαριέσαι να περιμένεις στο DVD.
7. Ποτέ δεν είσαι αρκετά γέρος για να σταματήσεις να βγαίνεις.
Ακόμα κι αν έχεις ξεχάσει πως είναι η νύχτα μετά τις 2 στην πόλη, όμορφα μπαράκια με ωραίο κόσμο, θα ανοίγουν πάντα. Κι εσύ, τέτοια εποχή θα συνειδητοποιείς πάντα, ότι δεν είσαι όσο μεγάλος έχεις «ψήσει» το κεφάλι σου πως είσαι.
8. Τα κομπιούτερ είναι για τους βόρειους.
Γιατί όσο κι αν έκλαψα για το laptop μου που χάνω, όταν ξανάπιασα μολύβι και χαρτί (ή ακόμα καλύτερα πένα), ένιωσα σαν παιδάκι που του έδωσαν παιχνίδι, και γιατί μόνο την άνοιξη τελικά μπορείς να κατέβεις στην αμμουδιά με το μπλοκ σου και να ψάχνεις την δωδέκατη λέξη που μπορεί να περιγράψει ένα κύμα.
9. Οι γυναίκες πρέπει να φορούν μόνο τακούνια.
Ειδικά οι ελληνίδες («μύτη ψηλά, κώλος χαμηλά» που λέει κι ο γνωστός κάφρος Κωνσταντίνος), τα έχουν περισσότερο ανάγκη. Και γιατί όσο κι αν λέμε ότι οι μπαρετούλες, τα πασουμάκια, τα σανδάλια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, σας κάνουν κοριτσάκια κι άλλες τέτοιες αηδίες, τώρα που βλέπουμε γάμπες, μπουτάκια και λοιπά, θέλουμε τακούνια. Ψηλά. Πολύ ψηλά.
10. Ο θεός είναι ένα αστέρι.
Ο ήλιος είναι ένα αστέρι μεσαίου μεγέθους. Φαντάσου τι δύναμη έχει ο θεός, αν μπορεί με τόσο λίγο φως περισσότερο να σου αλλάζει τόσο πολύ τη ζωή.
Δευτέρα 7 Μαΐου 2007
25 Γυναικεία Κλισέ και πώς να τα αντιμετωπίσεις
Ο τέλειος άντρας, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο έξυπνος ο γοητευτικός, δεν της είναι αρκετός. Αλλά εσύ έχεις την κατάλληλη απάντηση για όλα.
1. Νομίζεις ότι πάχυνα;
Να σε δω… Να σε ξαναδώ… (Κοιτάς επίμονα τον κώλο/ το στήθος της, οπότε γελάει και αφήνει την ερώτηση να πέσει)
2. Tι σκέφτεσαι;
Αν ο Ροναλντίνιο θα παίζει εξτρέμ και ο Κακά πίσω από τα σέντερ φορ/ Την εντροπία του σύμπαντος/ Πόσο συχνά κάναμε σεξ πριν τα παιδιά
3. Όχι (και εννοεί Ναι)
Είσαι σίγουρη;
4. Δεν υπάρχουν άντρες πια
Εμένα πως με βρήκες;
5. Μα τέτοιο χρώμα παπούτσια/τσάντα δεν έχω…
Στα πόσα χρώματα ολοκληρώνεται η συλλογή δηλαδή;/ Ούτε κι εγώ/ Έχεις όμως τα μπλε, τα καφέ, τα ροζ, τα κόκκινα, τα μαύρα…
6. Θέλω λίγο χρόνο για μένα
Τρεις μήνες είναι αρκετοί;
7. Προτιμάς να δεις τους φίλους σου από εμένα;
Θα είμαι βαρετός αν μείνω απόψε μαζί σου μωρό μου…
8. Δεν βγαίνουμε πια έξω, όλο DVD βλέπουμε, μόνο για φαγητό και για σινεμά πάμε
Πάμε να αρχίσουμε μαθήματα ταγκό τότε (στο δεύτερο μάθημα θα τα παρατήσει)
9. Την κοίταξες; Γιατί την κοίταξες;
Για να βεβαιωθώ ότι είσαι ομορφότερη γλυκιά μου
10. Δεν θα’ ταν όμορφο το παιδάκι μας;
Το ποιο;
11. Αλλιώς ήσουν όταν σε γνώρισα
Κι εσύ δέκα κιλά λιγότερη, αλλά δεν το κάνω και θέμα
12. Δεν με προσέχεις καθόλου πια
Σε προσέχω όταν δεν φοράς ρούχα
13. Αυτός ο φίλος σου ο Μήτσος σε έχει χαλάσει
Δεν τον λένε Μήτσο/ Η αντρική φιλία είναι ιερό πράγμα, δεν το αγγίζουμε
14. Πως σου φάνηκε η φίλη μου;
Πολύ καλή. Με τέτοιες κοπέλες να βγαίνουμε συνέχεια (αν σου άρεσε) Πολύ καλή - σκέτο (αν δεν σου άρεσε)
15. Με τσιμπάνε τα γένια σου
Και μετά μου λες ότι θες να κάνεις και botox/ Δεν είχες το ίδιο παράπονο πριν
16. Αυτό το στενό τζινάκι γιατί δεν το φοράς;
Πριν πέντε λεπτά δεν μου έλεγες ότι πάχυνα; Κι ότι πρέπει να κάνω γυμναστική;
17. Πάλι εγώ από πάνω; Δεν έρχεσαι εσύ λίγο από πάνω;
Θες να αλλάξουμε στάση; Doggy style…
18. Περιμένω να αδιαθετήσω και πονάω (όταν έχει νεύρα) – δικαιολογία για τα πάντα Μήπως να βγω με τα παιδιά τότε
19. «Όχι ακόμα»
Τάντρα από αύριο
20. Εγώ τον άντρα τον θέλω να έχει χιούμορ
Ναι και προτιμάς τον Γούντι Άλεν από τον Μπραντ Πιτ…
21. Έχω να του μιλήσω από τότε που χωρίσαμε
Ναι αλλά όλο για αυτόν μου μιλάς
22. «Αμάν με τη μάνα σου»
Μπαμ (η πόρτα)
23. Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν
Κι όλες οι κότες με τον ίδιο τρόπο κακαρίζουν…
24. Δεν σου έχω εμπιστοσύνη ακόμα
Μικρό παιδί είμαι ακόμα, έχω όλο τον χρόνο μπροστά μου για να την κερδίσω
25. Δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Α, αυτό είναι δικό μας
1. Νομίζεις ότι πάχυνα;
Να σε δω… Να σε ξαναδώ… (Κοιτάς επίμονα τον κώλο/ το στήθος της, οπότε γελάει και αφήνει την ερώτηση να πέσει)
2. Tι σκέφτεσαι;
Αν ο Ροναλντίνιο θα παίζει εξτρέμ και ο Κακά πίσω από τα σέντερ φορ/ Την εντροπία του σύμπαντος/ Πόσο συχνά κάναμε σεξ πριν τα παιδιά
3. Όχι (και εννοεί Ναι)
Είσαι σίγουρη;
4. Δεν υπάρχουν άντρες πια
Εμένα πως με βρήκες;
5. Μα τέτοιο χρώμα παπούτσια/τσάντα δεν έχω…
Στα πόσα χρώματα ολοκληρώνεται η συλλογή δηλαδή;/ Ούτε κι εγώ/ Έχεις όμως τα μπλε, τα καφέ, τα ροζ, τα κόκκινα, τα μαύρα…
6. Θέλω λίγο χρόνο για μένα
Τρεις μήνες είναι αρκετοί;
7. Προτιμάς να δεις τους φίλους σου από εμένα;
Θα είμαι βαρετός αν μείνω απόψε μαζί σου μωρό μου…
8. Δεν βγαίνουμε πια έξω, όλο DVD βλέπουμε, μόνο για φαγητό και για σινεμά πάμε
Πάμε να αρχίσουμε μαθήματα ταγκό τότε (στο δεύτερο μάθημα θα τα παρατήσει)
9. Την κοίταξες; Γιατί την κοίταξες;
Για να βεβαιωθώ ότι είσαι ομορφότερη γλυκιά μου
10. Δεν θα’ ταν όμορφο το παιδάκι μας;
Το ποιο;
11. Αλλιώς ήσουν όταν σε γνώρισα
Κι εσύ δέκα κιλά λιγότερη, αλλά δεν το κάνω και θέμα
12. Δεν με προσέχεις καθόλου πια
Σε προσέχω όταν δεν φοράς ρούχα
13. Αυτός ο φίλος σου ο Μήτσος σε έχει χαλάσει
Δεν τον λένε Μήτσο/ Η αντρική φιλία είναι ιερό πράγμα, δεν το αγγίζουμε
14. Πως σου φάνηκε η φίλη μου;
Πολύ καλή. Με τέτοιες κοπέλες να βγαίνουμε συνέχεια (αν σου άρεσε) Πολύ καλή - σκέτο (αν δεν σου άρεσε)
15. Με τσιμπάνε τα γένια σου
Και μετά μου λες ότι θες να κάνεις και botox/ Δεν είχες το ίδιο παράπονο πριν
16. Αυτό το στενό τζινάκι γιατί δεν το φοράς;
Πριν πέντε λεπτά δεν μου έλεγες ότι πάχυνα; Κι ότι πρέπει να κάνω γυμναστική;
17. Πάλι εγώ από πάνω; Δεν έρχεσαι εσύ λίγο από πάνω;
Θες να αλλάξουμε στάση; Doggy style…
18. Περιμένω να αδιαθετήσω και πονάω (όταν έχει νεύρα) – δικαιολογία για τα πάντα Μήπως να βγω με τα παιδιά τότε
19. «Όχι ακόμα»
Τάντρα από αύριο
20. Εγώ τον άντρα τον θέλω να έχει χιούμορ
Ναι και προτιμάς τον Γούντι Άλεν από τον Μπραντ Πιτ…
21. Έχω να του μιλήσω από τότε που χωρίσαμε
Ναι αλλά όλο για αυτόν μου μιλάς
22. «Αμάν με τη μάνα σου»
Μπαμ (η πόρτα)
23. Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν
Κι όλες οι κότες με τον ίδιο τρόπο κακαρίζουν…
24. Δεν σου έχω εμπιστοσύνη ακόμα
Μικρό παιδί είμαι ακόμα, έχω όλο τον χρόνο μπροστά μου για να την κερδίσω
25. Δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Α, αυτό είναι δικό μας
Παρασκευή 27 Απριλίου 2007
Σημάδια πως σε έπιασε η άνοιξη
- Όχι μόνο δεν έχεις όρεξη για δουλειά (όπως πάντα), αλλά είσαι έτοιμος να πάρεις τους δρόμους χωρίς λόγο και αιτία. Έχεις όρεξη αλλά όχι για να είσαι κλεισμένος.
- Τα ντεκολτέ άνοιξαν, τα μπουτάκια πολλαπλασιάστηκαν, κι εσύ είσαι έτοιμος να ορμήξεις σε περισσότερα από τα μισά από αυτά (δυστυχώς τα άλλα μισά δεν βλέπονται). Αν πάλι είσαι γυναίκα, είτε αρχίζεις να τα βγάζεις (οπότε νιώθεις τα βλέμματα και τα δόντια), είτε βρίζεις τις υπόλοιπες που τα βγάζουν.
- Συζητάς – και πιθανότατα σκέφτεσαι κιόλας – πεταλουδίτσες, λουλουδάκια, σκυλάκια και λοιπά χαριτωμένα πλασμένα της Γης, γιατί η διάθεση αναπαραγωγής σου (οι «ταύλες» στα επιστημονικά) έχει τινάξει τις ορμόνες στην στρατόσφαιρα.
- Έχεις τουλάχιστον έναν φίλο/η που κράζεις γιατί έχει ξεπέσει στα πατώματα, μασουλώντας λαμαρίνα για κάποιο απίθανο ξέκωλο (όχι πως αυτό είναι πρόβλημα, εκτός κι αν είσαι εσύ που κράζουν οι άλλοι).
- Ακόμα κι αν τα συνηθισμένα επίπεδα ενέργειας σου θυμίζουν φίδι σε χειμερία νάρκη, βρίσκεις τον εαυτό σου να κάνει τα πάντα (ή έστω όλα αυτά που δεν τα κάνεις με βαριά καρδιά) με ταχύτητα Fast Forward. Μην ανησυχείς, το πρόβλημα θα το είχες αν δεν συνέβαινε έτσι (αν και όταν μιλάς σαν τον Γούντι τον Τρυποκάρυδο, είναι κάπως περίεργο για τους άλλους, είναι η αλήθεια).
- Το σεξ δεν είναι αρκετό. Και εντάξει να είσαι ακόμα 20άρης και να μην σου πέφτει ποτέ, εντάξει να πέρασες έναν χειμώνα αγαμίας και να πληρώνεις τα σπασμένα. Αλλά αν είσαι χορτάτος και καλογαμημένος (ξέρω, ξέρω, σπάνια κατάσταση για τους ανθρώπους αυτής της πόλης, αλλά ας πάμε παρακάτω) και είσαι πρωί, μεσημέρι, βράδυ με το πουλί στο χέρι (στο στόμα, στη Λίτσα, στη Νίτσα, όπου μπορεί κανείς τέλος πάντων), ε, όσο να’ ναι, ευχαριστείς την άνοιξη (και κάνεις τα γερόντια να κλαίνε τα ευρά που σκορπάνε στα Viagra και τα Cialis).
- Φοράς ρούχα με λουλούδια. (Το μόνο πρόβλημα θα ήταν αν φορούσες και παπούτσια με λουλούδια, κι αυτό μόνο αν είσαι άντρας).
- Σκέφτεσαι να κάνεις δίαιτα. Για να βγεις στην παραλία δήθεν. (Αν λες πως κάνεις δίαιτα, δεν σε έχει πιάσει η άνοιξη, σε έχει πιάσει η μαλακία).
- Σφυρίζεις. (Αν δεν το κάνεις συνήθως, θεωρείται σημάδι άνοιξης. Αν πάλι τραγουδάς Γιώργο Γιασεμή χειμώνα καλοκαίρι όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, ε τότε απλά πρέπει να κοιτάξεις τον καθρέπτη σου και να κάνεις αίτηση στο Fame Story).
- Νιώθεις ερωτευμένος. Και δεν σε νοιάζει με τι, με ποια, με πόσες, πόσο, για πόσο, αν θα υπάρξει ανταπόκριση, αν είναι καλό, κακό, αν είναι αλήθεια, αν, ποιος, που, πότε, γιατί και πως...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)