Προχθές βράδυ, έφυγε ο νονός μου. Τον είχα λίγο σαν θείο, λίγο παραπάνω σαν παππού. Όπου, ότι κι αν είναι, μου λείπει. Ειδικά αυτά του...
1. Που με έλεγε "Πέντρου Ράλλη". Ο νονός ήταν ένας λαϊκός άνθρωπος, τόσο καλός κι αγαθός, που δεν του άξιζε ο κόσμος γύρω του συνήθως. Κι αυτό το "ν" στο "Πέντρου" πόσο γλυκά μου τό λεγε να ξερες.
2. Που μ' αγαπούσε τόσο πολύ. Που παρότι ήταν άρρωστος μικρότζογαδόρος (πάντα με ένα προπό, με δυο λόττο, με πεντε λαχεία στα χέρια ήταν ο νονός μου), πάντα με ξόρκιζε να μην τ' αγγίζω. Συγνώμη νονέ...
3. Που δεν είχε εγωισμό. Γιατί ποτέ δεν πήρε τίποτα από κανέναν. Γιατί πάντα έδινε. Πιότερα απ' όσα είχε. Και τα παιδιά του και τα' γγόνια του δεν σταμάτησαν ποτέ να του ζητούν. Κι εκείνος να ματώνει για όλους, χωρίς κουβέντα κακιά στο στόμα ποτέ.
4. Που με μαθε να τρώω εκείνα τα καυτερά, τις φωτιές π' άναβε η συχωρεμένη η νονά μου. Υπάρχει μια μακεδόνικη, σλάβικη, τσιγγάνικη, ανάμεμα κι αν ξέρω τι σόι είναι, συνταγή, που τη λένε "τσιλμπούρι" στο χωριό μου. Και κάθε απόκριες η νονά ήξερε, εγώ θα το τρωγα όπως κι αν ήμουν, κι ο νονός θα την μάλωνε τάχα που δεν το είχε έτοιμο από πριν. Και εγώ θα πήγαινα δίπλα του, και θα του έλεγα να βουτήξουμε μαζί ψωμί στο πιάτο το γεμάτο λάδι, πιπέρι κι αυγά. Και πάντα θα δοκίμαζα από εκείνα τα πιπέρια τα μικρά που μόνο εκείνος άντεχε να κόβει με τα δόντια, με τα φασόλια και τους μεζέδες της νονάς-λωξάντρας. Κι εκείνος πάντα θα μου δινε ψωμί και θα βαζε νερό για να μου σβήσει την κάψα.
5. Π' οδηγούσε σαν θιβετιανός μοναχός. 60 χρόνια κάθε μέρα να γυρνάει όλη την πόλη με τα φορτηγά, ένα τρακάρισμα δεν είχε.
6. Που με μαθε Χατζηπαναγή. Γιατί ήξερε από μπάλα...
7. Που δεν γκρίνιαζε ποτέ του. Που όλα τα παιρνε όπως έρχονταν, που έπνιγε τις λύπες και τις στενοχώριες του μέσα του, που ούτε μια στιγμή δεν ενόχλησε κανέναν. Και που πάντα έβρισκε το καλό και το όμορφο μέσα στα όσα συνέβαιναν.
8. Που μου δωσε το όνομα μου. Γιατί μέχρι τότε, κάθε αγόρι που βάφτιζε λέει, το έβγαζε Αριστείδη, όπως τον χαμένο του γιο. Αλλά λίγες μέρες πριν με πάει στην κολυμπήθρα, είδε λέει στο όνειρο του να του λένε (ποιος μη με ρωτάς αγάπη μου, μπορεί να είδε Παναγιά, μπορεί να είδε αγγέλους, ποιος ξέρει) να μου δώσει τελικά τ΄όνομα του παππού μου. Και πόσο τ' αγαπώ το όνομα μου.... (τι ψώνιο εεεε)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
pd μου, όταν σε πιάνει η όρεξη να γράψεις..... δημιουργείς.....
πολύ συγκινητικό.....
να'ναι καλά ο νονός σου..... εκεί που βρίσκεται!
φιλάκια....
Να'ναι καλά...
Ανθρωπος που είχε επιβιώσει μετά από χαμό του παιδιού του...
Ξέρω και 'γω δύο τέτοιους...
Βασικά δέν είναι άνθρωποι, είναι άγγελοι ακόμη και πρίν φύγουν...
να θυμάσαι πάντα αυτές τις όμορφες στιγμές και τις ιδιαιτερότητές του γιατί, θυμήσου με, αυτές οι αναμνήσεις είναι που θα σε συνοδέψουν μέχρι τα βαθιά σου γεράματα.
Tα πιο όμορφα δώρα από νονό είναι αυτά!!Είναι μερικοί άνθρωποι που σε μαθαίνουν τη ζωή τους, τις αντιλήψεις τους!!Είσαι τυχερός που γνώρισες έναν τέτοιο!
Ειρήνη στην ψυχή του και συγχωρημένες οι αμαρτίες του μια και έχει τόσα,ξεχωριστά, να θυμάσαι..
Μου αρέσει που μνημονεύεις με ευγνωμοσύνη ότι σου έδωσε το όνομά σου!
Είστε εντέλει τυχεροί άνθρωποι, έχετε άτομα που σας δίνουν πράγματα παραπάνω από ότι περιμένει κανείς … και με έχεις βάλει και σε περιέργεια πως σε λένε …
Spaigeck μου, σ' ευχαριστώ, και ανταποδίδω τα φιλιά σου (όπου κι όπως θες, τολμω να πω)
Pats μου, οφείλω να ομολογήσω ότι τα πράγματα ήταν διαφορετικά για τους παλιότερους, που είχαν αρρώστιες και θανάτους πολύ συχνότερα απ' ότι εμείς. Γι' αυτό και τα έβλεπαν κάπως αλλιώς τα πράγματα. Αλλά τα παιδιά του νονού μου, μου λεγαν, πως τις τελευταίες του μέρες, σαν οράματα να βλεπε θαρρείς, ανέφερε κάπου κάπου, τον γιο του τον χαμένο και βούρκωνε.
Anima, αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω, σ' ευχαριστώ.
Daydreamer, συμφωνώ απολύτως, για το μόνο που μετανιώνω είναι πως δεν τον είδα τα τελευταία χρόνια όσο ήθελα, πως δεν τον χαιρέτησα όπως έλεγα ότι θα κάνω, που δεν του πα ότι τον αγαπώ.
Katerina μου, είπαμε... μεγάλο ψώνιο το βαφτιστήρι. (Παρεπιπτόντως, στην περίπτωση μου, ισχύει απολύτως το "τρελός παπάς με βάφτισε". Τρελός, πότης και χαρτοπαίχτης!)
Εντροπία friend, λίγη παρατηριτικότητα χρειάζεται...
Δημοσίευση σχολίου